Ο κύκλος

Όταν κλείνει ένας κύκλος τελειώνει και ένα κεφάλαιο.

Η ζωή έχει τον τρόπο της να στο δείχνει, απλά συχνά κρατάμε τα μάτια μας κλειστά.

Φοβόμαστε τις αλλαγές, τρέμουμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα στο καινούριο.

Καμμιά φορά πρέπει να πηδάμε στο κενό, γιατί τα φτερά μας και οι άνθρωποι μας θα μας σηκώσουν ψηλά... 

Μαργκαριτόνε ντ' Αρέτσο

Μαργκαριτόνε ντ' Αρέτσο

Ο Μαργκαρίτο ή Μαργκαριτόνε ντ' Αρέτσο (Margarito ή Margaritone d'Arezzo (περ. 1250 – 1290) ήταν Ιταλός ζωγράφος της περιόδου του Μεσαίωνα.

Παρθένος και Βρέφος ένθρονοι, 1270

Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης

η τελευταία φορά που έκλαψα για σένα

 η τελευταία φορά που έκλαψα για σένα  (10 - 12 - 2020)

Σήμερα με επισκέφτηκε η μάνα μου και χάρηκα πάρα πολύ.

Σήμερα είδα στο όνειρο μου την μάνα μου που την περιμένω χρόνια.

Και μετά έκλαιγα γιατί είχε φύγει...

Είχε καιρό να έρθει στα όνειρά μου.

Πριν μια βδομάδα τακτοποίησα τα οστά της στο οστεοφυλάκιο.

Ακόμα στα όνειρα μου την περιμένω..!

Όταν ξύπνησα ο γιος μου μου είπε σε αγαπώ πολύ μαμά! 

Και γω αγόρι μου, σε αγαπώ πολύ!

Πώς είναι έτσι η ζωή...

Α, όχι, είπε το φεγγάρι ο χρόνος δεν έχει την παραμικρή σημασία για μένα.

" 

 Όταν στερείς από τους ανθρώπους τη γη όπου γεννήθηκαν,τους παίρνεις κάτι περισσότερο απ' αυτήν. Τους παίρνεις το παρελθόν,τις ρίζες,την ταυτότητα τους.

Όταν τους στερείς τα πράγματα που έχουν συνηθίσει να βλέπουν και να προσδοκούν ότι θα εξακολουθούν να βλέπουν, είναι σαν να τους στερείς τα μάτια τους.

Αυτό είναι κάτι που ισχύει περισσότερο για τους πρωτόγονους λαούς παρά για τους πολιτισμένους

Όσο για τα ζώα, αυτά καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις και περνούν πολλούς κινδύνους και βάσανα
για να επιστρέψουν στο τόπο τους και να ανακτήσουν την χαμένη τους ταυτότητα μέσα στο γνώριμο τους περιβάλλον

" 

 

Πέρα από την Αφρική

Νάνι τώρα, καληνύχτα!

 

Ονειρεύεσαι την παιδική σου αθωότητα το κρησφύγετο των πρώτων σου ονείρων.

Έχεις καταφύγιο τα καλοκαιρινά μεσημέρια κάτω από τον ίσκιο των καλαμιών με τα τζιτζίκια να φωνάζουν και όμως να επικρατεί ησυχία!

Και πάντα κάτι δύσκολες στιγμές έρχονται στη σκέψη σου αυτά τα καλοκαίρια που κρατούσαν μήνες. 

Με τα βαρετά μεσημέρια, τους παππούδες να κοιμούνται και συ να πετάγεται για μια βουτιά με παρέα το σκύλο. 

Η παραλία έρημη και η θάλασσα όλη δική σου. 

Αυτή η νοσταλγία πάντα σε κυριεύει.

Στους μοναχικούς ανθρώπους αρέσουν οι μοναχικές παραλίες.

Αυτή η ηρεμία που αποπνέουν και δεν χορταίνει η ψυχή σου, γαλήνη. 

Τα καλοκαίρια μας τα παιδικά, τα εφηβικά, τα πιο ξέγνοιαστα, αυτά που λαχταρούμε ακόμα! 

 

 

Μαγικές στιγμές

Είναι κάτι στιγμές στην ζωή μας που είναι μαγικές. Τις νιώθεις όταν συμβαίνουν, καταλαβαίνεις ότι είναι ξεχωριστές. Αισθάνεσαι την ζεστασιά της αγάπης και της ευχαρίστησης.

Ήταν χειμώνας και μόλις είχα τελειώσει την απογευματινή μου βάρδια. Οδηγούσα προς το σπίτι και ήταν όλα ήρεμα στον δρόμο, χωρίς κίνηση. Ήταν τέλος Νοεμβρίου και είχε αρχίσει να έχει κρύο έξω. Το αμάξι ήταν ζεστό και η μουσική ήταν χαμηλά, ίσα ίσα να σε συνοδεύει. Φτάνοντας στο σπίτι βρήκα να παρκάρω εύκολα και μετά ήρθε η μαγική στιγμή. Άρχισαν ξαφνικά να πέφτουν οι πρώτες μικρές νιφάδες του χιονιού και γω ήμουν μέσα στο αμάξι. Σκέφτηκα ότι ήρθε και επίσημα ο χειμώνας, τελείωσαν τα ψέματα. Και ήταν τόσο όμορφες αυτές οι μικρές νιφάδες του χιονιού που με έκαναν ευτυχισμένη, έτσι ανεπαντεχα. 

Ήμουν έγκυος στους πρώτους μήνες και σκέφτηκα ότι αυτό παιδί ότι και να γίνει θα το αγαπώ, το αγαπούσα ήδη πολύ. 

Και ήταν η στιγμή της δικής μου μαγείας που ήμουν χαρούμενη και ένιωθα πλήρης και αισιόδοξη. Πίστεψα στο θαύμα της εγκυμοσύνης και το θαύμα ήρθε!